بی وزنی ...

با یاد یگانه یار بی یار

نام فیلم : Life is beautiful

نام کارگردان : Roberto Benigni

سال تولید : 1997

بازیگران :  Roberto Benigni , Nicoletta Braschi , …

به نظرم هدف کلی فیلم همانطور که از اسمش برمی آید ، این است که زندگی زیباست . البته اگر ما بخواهیم که این زیبایی را ببینیم و همچنین از زیبایی وجودی مان استفاده کنیم .

شخصیت گوئیدو در فیلم نشان می دهد که در بدترین شرایط ، هم می توان شاد بود و هم دیگران را شاد کرد و همیشه امکاناتی را ( حداقل به صورت درونی یا رفتاری ) داریم که شرایط سخت را برای ما تسهیل کنند . گوئیدو زندگی را بر خود و اطرافیانش سخت نمی گیرد و از اتفاقات ناگهانی و ناگوار به عنوان ابزاری برای شاد و زیبا زندگی کردن استفاده می کند . طنز را طوری در یادآوری یکی از تلخ ترین حوادث تاریخی به کار می گیرد که هم انتقاد است ، هم می خنداند و هم به گریه وا می دارد .

حقیقت این است که زندگی با تمام حوادثش جریان دارد و این ما هستیم که تا حد زیادی تعیین می کنیم چگونه جریان یابد . زیبا ، غم انگیز ، با ناامیدی یا . چون به هرحال زندگی هم مثل پدیده هایش خوبی ها و بدی هایی دارد . و اینجاست که بحث انتخاب به میان می آید و واقعا نقشی مهم و حیاتی را بازی می کند . البته گاهی هم اتفاقات بدی رخ می دهند که به انتخاب ما نیستند ولی شاید این بدی ها خود ، مقدمه ی زیبایی ها و خوشی های بعدی باشند ( گاهی غم و اشک ریختن هم خوبی های خودش را دارد ) .

واقعا نمی دانم نظراتم تا چه حد درست هستند چراکه نگرش ها به زندگی و زیبایی اموری نسبی هستند ولی در هر صورت یافتن زیبایی یا نگرش به زیبایی نیاز به درون نگری دارد . شاید عده ای کاملا با من در این مورد مخالف باشند ولی شخصا از این طرز فکر رضایت دارم و به عبارتی به نظرم خوش بینی خیلی خیلی بهتر از بدبینی ( که گاهی به اشتباه نام واقع بینی به آن می دهند ) است .